Hedwig

Hadewich van Saksen (tussen 914 en 920 — 19 mei 965) was een dochter van Hendrik de Vogelaar, hertog van Saksen, uit diens tweede huwelijk met Mathilde van Ringelheim, die afstamde van hertog Wittekind. In 937 of 938 trouwde ze met Hugo de Grote, Hertog der Franken (dux francorum). Hun zoon Hugo Capet zou in 987 gekroond worden als koning van Frankrijk.

Hedwig Marga de Fontayne is de hoofdpersoon uit het literaire werk "Van de koele meren des doods'. De titel van dit boek is afgeleid van een psalmtekst waaraan wordt gerefereerd in hoofdstuk XV: Maar doodgaan scheen haar altijd nog veel beter, nog begeerlijker. Dat zou rust zijn, als die beloofd wordt aan de getrouwen in de psalm, dat zou zijn zachtjes gevoerd worden langs stille wateren, langs grote koele meren, dat zou troosten zijn, zoals een moeder troost. Het fictieve verhaal speelt zich af in de negentiende eeuw en beschrijft het leven van Hedwig Marga de Fontayne (1856). Hedwig groeit op in een rijke familie. Na de dood van haar moeder raakt haar vader aan de drank en is hun geld snel op. Ze trouwt (met Gerard Wijbrands), maar loopt uiteindelijk weg met pianist Ritsaart naar Engeland. Ze krijgt een kind, dat al binnen enkele maanden na de geboorte sterft en met het dode kind in een koffertje gaat ze naar Parijs. Ze raakt verslaafd aan morfine en gaat in de prostitutie om die verslaving te bekostigen. Ze komt terecht in een ziekenhuis Hôpital de la Salpêtrière, waar ze in contact komt met kloosterzuster Paula, die haar van haar verslaving af weet te helpen. Hedwig keert weer terug en brengt haar laatste jaren door bij een boerenfamilie, die vroeger op hun erf woonde.