Hendrik

Frederik Hendrik (Delft, 29 januari 1584 – Den Haag, 14 maart 1647), prins van Oranje en graaf van Nassau, was stadhouder, kapitein-generaal en admiraal-generaal van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Vanwege zijn succesvolle belegeringen kreeg hij de bijnaam 'stedendwinger'. In 1625 volgde hij zijn overleden halfbroer Maurits van Oranje op als stadhouder van de soevereine provincies Holland, Zeeland, Utrecht, Gelderland en Overijssel en als opperbevelhebber van het Staatse leger. Het stadhouderschap over Drenthe en Stad en Lande verwierf hij in 1640. De Republiek was tijdens zijn gehele leven verwikkeld in de Tachtigjarige Oorlog met het Spaanse Leger van Vlaanderen. Als staatsman had hij te maken met het in de tijd van Maurits ontstane binnenlands conflict tussen de remonstranten en de contraremonstranten, dat protestanten in het hele land verdeelde. Behendig bleef hij een positie in het midden innemen om beide partijen afhankelijk van hem te houden en verschilde hierin met zijn voorganger. Op persoonlijk vlak vond hij het belangrijk zijn prestige en vorstelijke allure in Europa te verhogen. Hij liet grootse paleizen bouwen, had een uitgebreide kunstverzameling en hield uitbundige feesten.

Hendrik Otto (Henk) Westbroek (Zuilen, 27 februari 1952) is een Nederlands zanger, liedjesschrijver, muziekproducent, radio- en televisiepresentator en politicus. Hij was tevens enkele jaren vicevoorzitter in het bestuur van Buma/Stemra

Hendrik Magdalenus (Dick) Bruna (Utrecht, 23 augustus 1927 – aldaar, 16 februari 2017) was een Nederlandse grafisch vormgever, tekenaar en schrijver van kinderboeken. Hij werd wereldberoemd met zijn kinderboekjes over Nijntje.

Hendrik Petrus Berlage (Amsterdam, 21 februari 1856 – Den Haag, 12 augustus 1934), Hein Berlage voor intimi, was een invloedrijk Nederlands architect, stedenbouwkundige, meubelontwerper, glasontwerper en tekenaar.

Hendrik (Henk) Brugmans (Amsterdam, 13 december 1906 - Brugge, 12 maart 1997) was een Nederlands politicus en academicus, wiens naam vooral verbonden is met het Europacollege

Hendrik Antoon Lorentz (Arnhem, 18 juli 1853 – Haarlem, 4 februari 1928) was een van Nederlands grootste natuurkundigen en winnaar van de Nobelprijs voor Natuurkunde 1902.[2][3][4] Hij ontving de Nobelprijs samen met Pieter Zeeman voor hun onderzoek naar de invloed van magnetisme op spectraallijnen: het zeemaneffect.

Hendrik Johannes (Johan) Cruijff (Geluidsfragment uitspraak (info / uitleg)) (Amsterdam, 25 april 1947 – Barcelona, 24 maart 2016) was een Nederlands profvoetballer en voetbaltrainer. Cruijff wordt wereldwijd erkend als een van de beste voetballers aller tijden. In 1999 werd hij door de IFFHS verkozen tot Europees voetballer van de twintigste eeuw. Bij de IFFHS-verkiezing van Wereldvoetballer van de twintigste eeuw eindigde hij als tweede achter Pelé. De voormalige aanvaller en spelverdeler werd met name geroemd vanwege zijn techniek, startsnelheid, handelingssnelheid en spelinzicht.

De steenrijke Hendrik Meier ontdekt een bijzondere manier om nog meer geld te verdienen. Bundel met zeven verhalen, onder andere het allereerste verhaal dat meesterverteller Roald Dahl ooit schreef. Het wonderlijk verhaal van Hendrik Meier is een verzameling fantastische verhalen voor jongvolwassenen. Meesterverteller Roald Dahl ontving voor dit boek een Zilveren Griffel. Hendrik Meier, held van het titelverhaal en rijke stinkerd, ontdekt een bijzondere manier om nog meer geld te verdienen. Na jaren oefenen slaagt hij erin te zien zonder ogen… Dahl vertelt verder over de landarbeider Butcher die tijdens het ploegen op een waardevolle schat stuit, over een jongen die met dieren kan praten en een schildpad redt uit de soep, over een lifter die laat zien hoe vingervlug hij is en over een dromerig vogelvriendje dat het slachtoffer wordt van een gewelddadig verjaarsgeschenk. Ten slotte lees je in dit boek het allereerste verhaal dat de wereldberoemde Roald Dahl ooit schreef.

Voor honderdduizenden kinderen is ‘brave Hendrik’ in de eerste helft van de negentiende eeuw een voorbeeld om na te volgen. Er was eens een jongen zo braaf, zo zoet, zo gehoorzaam, zo knap en zo goedleers dat zijn naam zelfs uitgroeide tot een soortaanduiding: een brave hendrik zijn. Het slaat nu op iemand die niets durft en eigenlijk een sufferd is. Dat was niet altijd zo. Voor honderdduizenden kinderen was ‘brave Hendrik’ lange tijd een voorbeeld om na te volgen. De brave Hendrik is namelijk de titel van een leesboek voor de jeugd dat de eerste helft van de negentiende eeuw een waanzinnig succes kent en zestig herdrukken beleeft. Op vrijwel alle scholen wordt het gebruikt als leesboekje voor beginnende lezertjes. In 1812 verschijnt zelfs een vrouwelijke pendant, De brave Maria, die flink verkoopt maar minder populair wordt. Beide boekjes zijn in opzet en doelstelling vergelijkbaar. Ze moeten jonge kinderen niet alleen technische leesvaardigheid bijbrengen, maar vooral de jeugd leren hoe zich te gedragen: braaf, ordelijk, beleefd, godvruchtig, gehoorzaam, vlijtig en blijmoedig. Voor de meisjes komen daar nog deugden als zuinigheid, toegevendheid en zachtzinnigheid bij. De boekjes passen goed in het ideaal van zedelijke vorming dat in de eerste nationale onderwijswetten beoogd wordt: niet te dogmatisch, maar beminnelijk opvoeden om het goede in de mens te ontwikkelen. De auteur probeert zich zo veel mogelijk te verplaatsen in het kind. Hij wil als een vriend naast het kind staan. De onderwerpen zijn niet te moeilijk, straattaal of kinderachtige uitdrukkingen zijn uit den boze en hij hanteert een aanschouwelijke verteltrant. Maar zijn toon is ronduit belerend. Iedereen in de eerste helft van de negentiende eeuw leest de 32 pagina’s, van rijkeluiskinderen tot leerlingen op de armenscholen. Door het christelijke karakter is de tekst aanvaardbaar voor alle religieuze gezindten. Toch loopt het met De brave Hendrik als boekje slecht af. In 1849 verschijnt nog een Engelse vertaling, maar de kritiek op het volmaakte jongetje zwelt langzamerhand aan. Vooral Multatuli fulmineert tegen deze vorm van zedelijke opvoeding en stookt veel leraren op. Hij schrijft rond 1870 in zijn Woutertje Pieterse over een fantasierijk jongetje dat zich voortdurend verwondert over allerlei burgermansfatsoen. Niet veel jaren later zijn Hendrik en Maria zo goed als verdwenen van alle scholen. Er kondigt zich een nieuw tijdperk aan, waarin meer plek is voor humor en de hoofdpersonen minder braaf zijn.

Hendrik is een vreselijk stout jongetje. Iedereen zegt het, zelfs zijn moeder. Stoute Hendrik lust alleen snoep, haat dictees en babysitters, houdt van spionage en griezelige spelletjes, laat andere mensen schrikken of knijpt hen in de arm, meestal in beide armen. Zelfs zijn teddybeer blijft het liefst uit zijn buurt. In dit superdikke leesboek vind je tien leuke verhalen over stoute Hendrik. Hij veroorzaakt een luizenplaag op school, verpest het deftige etentje van zijn ouders, neemt wraak op perfecte Peter omdat die hem altijd verklikt, maakt zijn ouders gek tijdens een autorit en haalt nog een heleboel andere kwajongensstreken uit. Uren leesplezier verzekerd!