Jacoba

Jacoba Berendina van Heemskerck van Beest (Den Haag, 4 januari 1876 - Domburg, 3 augustus 1923) was een Nederlands kunstschilder, glaskunstenaar, graficus en tekenaar. Ze schilderde onder meer bomen, havengezichten, landschappen en stillevens.

Jacoba Cornelia (Co) Stelma (Den Haag, 2 juli 1907 - Brielle, 30 augustus 1987) was een Nederlandse gymnaste. Ze nam eenmaal deel aan de Olympische Spelen. Op 20-jarige leeftijd maakte ze deel uit van de turnploeg die goud won op het onderdeel meerkamp dames tijdens de Olympische Zomerspelen 1928 van Amsterdam. De dames van deze ploeg waren de eerste Nederlandse vrouwelijke olympische kampioenen. Hun coach was Gerrit Kleerekoper. Ze was lid van WIK uit Den Haag en trouwde later met Koning. Ze overleed op 80-jarige leeftijd in Brielle.

Jacoba Maria Jozina Coby van Baalen-Dorresteijn is een Nederlands ruiter. Ze nam eenmaal deel aan de Olympische Spelen en won bij die gelegenheid een zilveren medaille. Van Baalen won als lid van het dressuurteam op de Olympische Zomerspelen in 2000 een zilveren medaille.

Jacoba Wilhelmina Hendrika van Bruggen was een Nederlands-Amerikaans beeldhouwer. Zij maakte samen met haar echtgenoot meer dan veertig werken voor de openbare ruimte. De werken van Claes Oldenburg en Coosje van Bruggen behoren tot de popart. Van Bruggen publiceerde over het vroege werk van Claes Oldenburg, het Guggenheim Museum (Bilbao) en het werk van Bruce Nauman.

Jacoba Francisca Maria 'Cobie' Smulders is een Canadees televisie- en filmactrice en voormalig fotomodel.

Hendrikus Cornelis Jacoba (Henny) Vrienten (Hilvarenbeek, 27 juli 1948 – Diepenheim, 25 april 2022) was een Nederlandse componist, gitarist, bassist, pianist en zanger. Hij werd bij het grote publiek bekend als leadzanger en bassist van de band Doe Maar.

Acoba Johanna van Tongeren was verzetsstrijdster, oprichtster en leidster van de verzetsgroep Groep 2000, regio Amsterdam, tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 1990 werd van Tongeren door Yad Vashem gehonoreerd als Rechtvaardige onder de Volkeren.

Jakob houdt van stil. Jakoba houdt van wild. Ze durft alles wat hij niet durft. Ze kan alles wat hij niet kan. Maar op een dag is het andersom. Die dag zit er een duif gevangen in het kippenhok. Hij kan niet weg. De kip is heel boos en pikt naar de duif. Jakoba kijkt ernaar maar durft niks te doen. Ze huilt. Jakob is stomverbaasd.

N de historische roman Jacoba, Dochter van Holland kruipt Simone van der Vlugt op overtuigende wijze in de huid van Jacoba van Beieren (1401-1436). In Jacoba, Dochter van Holland kruipt Simone van der Vlugt op overtuigende wijze in de huid van Jacoba van Beieren (1401-1436). Jacoba was haar tijd ver vooruit, stak haar feministische ideeën niet onder stoelen of banken en koos ook in de liefde niet altijd voor de makkelijkste weg. Het lot was Jacoba slecht gezind. Op haar vijftiende werd zij al weduwe en een paar maanden later overleed haar vader, Willem VI, hertog van Beieren. Zo werd zij op haar zestiende gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen. We leren een vrouw kennen die veel te verduren krijgt, maar zich daar niet bij neerlegt en door het onrecht dat haar wordt aangedaan juist strijdbaarder wordt. Simone van der Vlugt laat ons niet alleen een hertogin zien die ten oorlog trekt om haar gewesten te verdedigen, maar ook Jacobas persoonlijke kant: de ontwikkeling van een kwetsbaar, volgzaam meisje tot een volwassen, sterke vrouw.